پژوهش عملی مشارکتی به منزله ی رویکرد آموزشی توانمندساز؛ (تجربه ی مرکز دوستدار کودک مشتاق) نویسنده: زند رضوی، سیامک ؛ قراری، فریما ؛ تابستان 1393، سال هشتم - شماره 2 علمی-پژوهشی/ISC (29 صفحه - از 74 تا 102)
در دانش جامعه شناسي مدرسه فضايي اجتماعي مبتني بر روابط قدرت نابرابر تعريف ميشود كه در آن دانش آموزان به لحاظ سلسله مراتب قدرت در پايين ترين سطح قرار دارند. پيامد قدرت نداشتن براي گروهي از دانشآموزان ترك تحصيل، افت تحصيلي، بي رغبتي به حضور در مدرسه، و انواع خشونت هاست كه نوعي واكنش درمقابل وضعيت موجود است. سه پديده اصلي بر حضور كودكان در مدرسه اثر دارد كه عبارت اند از: شنيده شدن صداي آنان، توانمندسازي ومشاركت آنان. براي تحقق سه اصل مزبور در مدرسه ها روش پژوهشي عملي مشاركتي پيشنهاد شده است كه اجراي آن در مراحل «نگاه كنيد، فكر كنيد و عمل كنيد»، امكان شنيده شدن بيشتر صداي دانش آموزان وتوانمندسازي افزون تر و مشاركت بيشتر آنا ن را فراهم ميآورد. اين مقاله تجربه اجراي اين روش ـ رويكرد آموزشي ـ را در مركز دوستدار كودك مشتاق گزارش كرده است. اين مركز از سال 1385 به مثابه پروژه آموزشي، پژوهشي و اطلاع رساني براي سوادآموزي به كودكان بازمانده از تحصيل توسط انجمن دوستداران كودك كرمان در شهر كرمان راهاندازي شده است. نتايج نشان داد براي ايجاد زمينه حضور موثر كودكان در فضاي اجتماعي مدرسه، روش پژوهش عملي مشاركتي مفيد و كارساز است. کليدواژگان: حضور موثر كودكان در مدرسه، پژوهش عملي مشاركتي، مركز دوستدار كودك مشتاق كرم